Talent ludzki nie zna granic

Bierzesz karton, ołówek, siadasz i rysujesz to, co masz w głowie lub przed oczami. Widzisz cień i potrafisz przenieść go na papier. Widzisz jaśniejsze pasmo włosów i nie masz problemu, żeby zaznaczyć je na rysunku. Widzisz przepiękną dziewczynę i nie krzywdzisz jej swoim powstającym dziełem. Znasz to? Ja też nie. Ale są ludzie, którzy tak mają! Nie żartuję!

Jakiś czas temu miałam okazję być 1/12 częścią jury w regionalnym konkursie Miss Talent Ziemi Łódzkiej. Na moje szczęście (albo nieszczęście) w ciągu 4 godzin miałam okazję zjeść z 6 rodzajów ciast i ciasteczek oraz zapiekankę, wysłuchać śpiewów, grania na flecie, pianinie (lub fortepianie – nigdy nie potrafiłam tego rozróżnić), zobaczyć na własne oczy, jak to jest, gdy ma się kręgosłup z gumy i można wyczyniać niestworzone rzeczy. Był taniec, były obrazy, fotografie, biżuteria, gobelin, fryzury i makijaże – dosłownie wszystko! Był też rysunek, którym postanowiłam się z Tobą podzielić z jednego wyjątkowego powodu. Nie dlatego, że mam swoich faworytów. Nie dlatego, że ta dziedzina jest mi bliska, bo wierz mi, mój talent zatrzymał się na przedszkolu i nie chciał się dalej rozwinąć. Publikuję dlatego, że w pewnym sensie obrazek ten łapie mnie za nos i krzyczy: „Zobacz! Zobacz! Gdyby nie Twoje zdjęcie to bym nie powstał”. Bo tak się akurat zdarzyło, że rysunek jest odzwierciedleniem jednego ze zdjęć z przepiękną Mają. Całą sesję możecie zobaczyć TUTAJ. Za niesamowite podobieństwo z oryginałem odpowiedzialna jest Ola Szczygieł :)

Talent ludzki nie zna granic, co?