Czego nikt mi nie powiedział o byciu fotografem?

Odkąd pierwszy raz do ręki wzięłam aparat minęło już prawie 10 lat. Szmat czasu, co? Na początku zaczęło się od robienia zdjęć samej sobie starym telefonem (w moim słowniku nie było jeszcze słowa „selfie”), potem w moje ręce wpadł zwykły kompakt, którego szybko wymieniłam na pierwszą w życiu lustrzankę. I to chyba wtedy tak naprawdę zdałam sobie sprawę, że chciałabym w przyszłości stać za obiektywem, zamiast siedzieć w biurze. No i chciałabym robić to naprawdę dobrze. Robić zdjęcia, nie stać.

Teraz po tych 10 latach od rozpoczęcia przygody z fotografowaniem i 8 latach z lustrzanką w ręce cieszę się, że jestem tu, gdzie jestem. Z dobrym sprzętem, z głową pełną pomysłów na kolejne sesje, z ludźmi, z którymi współpraca jest samą przyjemnością. I z listą rzeczy, które chciałabym wiedzieć o byciu fotografem, zanim zaczęłam przygodę z samą fotografią. Bo to nie jest takie kolorowe, jak może się wydawać!

1. Będziesz przedzierać się przez chaszcze w poszukiwaniu idealnego miejsca
Nie żartuję. Czasem może okazać się, że wysokie krzaczory i pokrzywy to najprzyjemniejsza droga do tego konkretnego miejsca. Ta gorsza to robaki, a takie drogi sobie odpuszczamy. Ja osobiście złoszczę się, marudzę i krzywię, gdy nie mogę znaleźć dobrej lokalizacji i coś nie idzie po mojej myśli, dlatego przed sesją lubię wiedzieć, jak dokładnie wygląda otoczenie, w którym będziemy pracować. Kiedyś wydawało mi się, że wystarczy trochę trawy i drzewo, by zapełnić kartę zdjęciami. A teraz? Teraz drzewo może mieć nieodpowiedni kolor pnia i trzeba szukać innego.

2. Wszyscy chcą rabat, po znajomości i TFP
Wtedy aż chciałoby się odpowiedzieć: może Ty po znajomości zapłacisz mi trochę więcej, co? Przyznaję, że nie umiem odmawiać i przez dłuższy czas dawałam się wykorzystywać. Bo głupio odmówić, bo koleżanka z osiedla, bo nie wypada. Mimo tego, że do tej pory zdarzy mi się iść z koleżanką na darmową sesję, dam Ci dobrą radę: NIE DAJ SIĘ WYKORZYSTYWAĆ! Początkujące modelki i modele, ciotka z Krakowa czy inne osoby, które nie mają z fotografią do czynienia lub dopiero ją poznają, nie zdają sobie sprawy z takich rzeczy jak zużywanie i starzenie się aparatu i komputera czy ilość czasu przeznaczonego nie tylko na zrobienie zdjęć, ale również ich zgranie i obróbkę. O kosztach takich jak dojazd i czas, w którym nie zrobi się już nic innego, też nie myślą. Jeśli jesteś pewien swoich umiejętności – ceń się!

3. Photoshop to najlepszy przyjaciel fotografa
I nie słuchaj tych, którzy w to wątpią. Mnie ten program nie raz uratował zdjęcia, które spisałam na straty. Teraz dobrze znam swój aparat i raczej nic mnie nie zaskakuje, gdy w domu zgrywam zdjęcia. Kiedyś było inaczej. Przysłona, czas i czułość były dla mnie czarną magią. Niby wiedziałam, o co chodzi, ale idąc na sesję bałam się zaryzykować i fotografować na swoich ustawieniach. Nikomu tak nie ufałam jak trybowi automatycznemu. Ale jak to z nim bywa – robił, co chciał i co drugie zdjęcie nadawało się do kosza. Dzięki niewielkiej (wtedy) znajomości photoshopa mogłam uratować niektóre zdjęcia, z których do tej pory jestem dumna.

4. Jeden termin pasujący pięciu osobom? Oj, będzie ciężko!
Nie ma nic trudniejszego niż dogadanie się na konkretny dzień, gdy udział w sesji biorą więcej niż dwie osoby. Wiadomo – ludzie pracują, uczą się, zajmują się dziećmi i tak dalej, dlatego jeśli modelka pracuje na drugą zmianę, wizażystka ma zlecenia komercyjne, a stylistka osiem godzin spędza w biurze, ciężko jest zebrać wszystkich do kupy. Ale dla chcącego nie ma nic trudnego! Na sesję z Mają i koniem wybierałam się pewnie z miesiąc. Najpierw Maja była na wakacjach, potem ja, następnie koń był zajęty, ale się udało.

5. Brak wiary w siebie może dopaść każdego
Idziesz na sesję, w głowie pełno pomysłów co do ujęć, modelka pomalowana, uczesana i ubrana, zaczynacie pracować, ale czujesz, że coś jest nie tak. Gdy modelka się przebiera, przeglądasz zdjęcia na aparacie i nie ma ani jednego, z którego jesteś dumna. Do końca sesji „odwalasz” swoją robotę bez większego entuzjazmu, bo to chyba nie Twój dzień i brak weny. Zdjęcia pójdą do kosza, co? Niekoniecznie! Miałam taką sytuację już parę razy, że wracałam do domu z przekonaniem, że sesję trzeba będzie powtórzyć, bo szło nie po mojej myśli. Odpalałam komputer, zgrywałam ostatnią sesję, a tu niespodzianka – co prawda, zdjęcia nie były takie, jak sobie zaplanowałam, ale zawsze dało się z nich coś wyciągnąć i to niekoniecznie na siłę! Ta czerwona sukienka i różowe usta, których połączenia nie byłam pewna, finalnie świetnie się uzupełniały. Brak wiary w siebie spotyka mnie bardzo często, ale komentarze ludzi dookoła po publikacji efektów sesji sprawiają, że chce mi się działać dalej!

6. Wizażyści, fryzjerzy, styliści poszukiwani od zaraz!
Może nie uwierzysz, ale naprawdę ciężko jest znaleźć ludzi znających się na tym, co robią. Byłam wielką szczęściarą, że parę lat temu udało mi się trafić na Beatę, z którą współpracuję do dziś. Obie mamy podobne wizje, co do zdjęć i wyglądu modelki, a jak nie to potrafimy iść na kompromis. Jestem niesamowicie zadowolona z tego, co Beata robi z moimi modelkami, a jej chyba podobają się późniejsze efekty (przynajmniej do tej pory nie narzekała :)). Ludzi, którzy chcą być wizażystami, fryzjerami i stylistami jest mnóstwo dookoła. Problemem jest to, że połowa z nich nie wie, co czyni i częściej krzywdzi modelkę niż jej pomaga.

7. Nie zawsze uroda idzie w parze z fotogenicznością
Czasem zdarza się tak, że przepiękna dziewczyna na zdjęciach wychodzi nieciekawie i niekorzystnie, a brzydula, która na pierwszy rzut oka nie ma w sobie nic interesującego, potrafi zaczarować pozą czy spojrzeniem. Te drugie to właśnie te, o których mówi się, że mają to coś. Zwróć uwagę, że większość światowych modelek to tak naprawdę paskudy, których kopie mijamy codziennie na ulicy i nie zwracamy na nie uwagi.

8. Jakość nie wymaga pieniędzy, tylko kreatywności
Do niedawna uważałam, że bez drogiego sprzętu nie ma szans na dobre zdjęcie; że zawsze tej fotce będzie czegoś brakowało. Dziś dzięki najbardziej kreatywnej osobie na świecie, czyli mojej mamie, uważam inaczej.  Jeśli ma się świeży, dobry i dopracowany pomysł oraz odpowiednich ludzi dookoła, zdjęcie możesz zrobić nawet telefonem, a będzie świetne. Szukaj, podglądaj, inspiruj się i działaj.

9. Zima to martwy okres dla fanów plenerów
No bo ile możesz zrobić sesji w śniegu? Jestem ogromną fanką plenerów, co widać po moim portfolio, w którym jest jedna sesja studyjna. Gdy przychodzi szara jesień, a po niej długa zima, robię sobie wolne. Bo po pierwsze: zimno, szaro i kapie z nosa. Po drugie: ciężko znaleźć modelkę, która zechce pozować bez kurtki, bo Ty akurat masz taką wizję. I po trzecie: wychodzą nowe sezony ulubionych seriali i zbliża się sesja na uczelni.

10. Ludzie są niecierpliwi
Szczególnie Ci, którzy za zdjęcia nie płacą. Siedem na dziesięć sesji kończy się tym, że wracam do domu, zgrywam zdjęcia, a już dostaję smsa, czy wyślę jakieś obrobione lub nieobrobione do podglądu. Z jednej strony się nie dziwię, bo sama chciałabym mieć wszystko na teraz, zaraz i już, ale z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że ludzie mają swoje życie, muszą czasem na spokojnie zrobić kupę, obejrzeć serial czy poczytać książkę.

11. Dbaj o kręgosłup
Siedź prosto, nie garb się, nie obciążaj go. Bo w przeciwnym razie na sesji będzie dawał o sobie znać dwa razy częściej niż powinien. Targanie sprzętu na sesję robi swoje, a potem dochodzi jeszcze parę godzin z ciężkim aparatem w ręce.

12. Posiadanie aparatu nie jest przepustką do dopisania „photography” na facebooku
Bardzo długo chciałam założyć własnego fanpage’a. Zbierałam się, czekałam na odpowiedni moment, ale zawsze wydawało mi się, że nie mam wystarczająco dobrych zdjęć, by się nimi chwalić. W zamkniętych grupach brałam udział w dyskusjach na temat tego, czy osoba z aparatem powinna zakładać swoją stronę na facebooku i podpisywać się „Jola Garbata Photography” i wtedy byłam za. Dziś jestem przeciw. Jest mnóstwo stron, gdzie można publikować swoje zdjęcia będąc amatorem, np. photoblog, deviantart i tym podobne, a przez to, że teraz co druga osoba ma portfolio w postaci fanpage’a, bycie fotografem straciło na wartości. Ja już posiadam fanpage’a, ale blogowego. Wrzucam tam też swoje sesje, ale bronię się nogami i rękami przed dopisaniem „photography” na końcu nazwy.

13. Fotografem może być każdy
A przynajmniej tak uważa otoczenie. „Skoro kuzynka Asia ma aparat to po co wynajmować zawodowego fotografa na wesele? Przecież każdy robi identyczne zdjęcia, nie ma w tym nic trudnego!” :|

14. Miłe komentarze dają kopa do działania
I mnóstwo lajków też, nie oszukujmy się. Wiem po sobie, że gdy przynajmniej kilku osobom podobają się moje zdjęcia, chce mi się działać dalej. Nauczyłam się też komentować prace innych ludzi, jeśli coś przypadnie mi do gustu. Do czego namawiam i Was, bo wystarczy 30 sekund, by zachęcić kogoś do dalszej pracy!

Hej, fotografowie! Jesteście tu? Dajcie znać, co Wy chcielibyście wiedzieć na początku swojej przygody z fotografią.